Lyric

เธออาจจะโดนครูตีเพราะเรียนไม่เก่งในชั้นประถม

เธออาจจะโดนรุ่นพี่ตบตีและไถเงินค่าขนม

มีเรื่องให้ทุกข์อีกมากตั้งแต่แม่เธอบังคับกินยารสขม

และมีปัญหารอเธอให้แก้เช่นหมากฝรั่งไปติดเส้นผม

คำว่าสม น้ำหน้า จะรอซ้ำเติม

อย่าไปสน เงยหน้า ลูกพ่อต้องเดิน

เกิดเป็นมนุษย์เธอจงตระหนักว่าจะเจ็บปวดเหลือเกิน

และมีอะไรให้น่าผิดหวังกว่าคะแนนสอบมิดเทอม

เธอคือสเปิร์มที่ยังมีชีวิตรอด

ดังนั้นเธอจึงชนะตั้งแต่ร้องไห้อยู่ในห้องคลอด

อย่ากลัวถ้าเธอจะแพ้ไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ

เพราะเธอกลับบ้านยังมียาแดงและผ้าพันแผลของแม่กับพ่อ

ตอนเด็กเธอยังเคยคลาน และเธอยังเคยตั้งไข่

วันนี้เธอยืนเองได้ หกล้มจะซักเท่าไหร่

ในวันที่เธอผิดหวัง จากสิ่งที่ฝันและใฝ่

เธอยังมีพ่อกับแม่ยืนรอเธออยู่เสมอให้เธอซบไหล่

(กอดพ่อสิลูก เดี๋ยวค่อยเริ่มใหม่)

ถ้าเธอโตมาไม่สวยเธอจะถูกล้อเป็นเครื่องบันเทิง

ถ้าเธอโตมาแล้วสวยจะมีผู้ชายมาหลอกฟันเธอ

โลกมันก็เป็นแบบนี้ พ่อบอกว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

ถ้าเธอไม่สวยแต่เธอมีเงินจะมีผู้ชายมาหลอกตังค์เธอ

แล้วเธอก็อาจกลัวอ้วนจนเธอต้องเริ่มไปกินยา

อาจโดนเพื่อนสนิทจับกลุ่มติฉินนินทา

ผิดหวังในความรัก เรียนไม่จบปริญญา

แต่โปรดอย่ามองว่าโลกมันมืดจนกลายเป็นความชินตา

เพราะเหนือกว่าทรัพย์ จินดา แก้ว แหวน

และเหนือกว่าความซิงที่ผู้หญิงหวงแหน

คือเธอต้องมีชีวิตแม้เจ็บปวดอย่างสุดแสน

สาหัสสากรรจ์เพียงใดก็อย่าเอามีดกรีดแขน

เพราะแผลหนึ่งแผล แค่เลือดหนึ่งหยด

นั้นล้วนมีนมแม่ ที่กลั่นมาจากอก

ลูกเป็นเด็กดี อย่าทำนมหก

ซบกับอกแม่แล้วหลับตา

ซบกับอกแม่แล้วหลับตา

พ่อเห็นแม่เธอผมร่วงเพราะลูกในท้องต้องแบ่งแคลเซี่ยม

พ่อจึงเชื่อว่ากระดูกของลูกต้องดีเยี่ยม

จงใช้สองขายืนหยัดให้มั่นบนโลกที่โหดเหี้ยม

และจงฝึกวิ่งหนีให้ไวอย่าเอาแต่เดินต้วมเตี้ยม

ไม่ต้องมาเหนียมถ้าวันหนึ่งลูกเกิดลักเพศ

จงเชื่อในสิ่งที่เป็นให้คนได้รู้กันทั่วประเทศ

แต่จงอับอายในการทำชั่ว นิสัยทุเรศ

อย่าเที่ยวไปคดโกงใครให้ใครเขาด่าว่าน่าอะเฟรด

จึงเป็นเหตุผลที่พ่อตั้งชื่อเธอว่าชูใจ

เพราะอยากให้ความดีมาชูใจเธอเหนือสิ่งอื่นใด

เอาแบงค์ฉบับละพันมากองตรงหน้าซักกี่หมื่นใบ

เธอก็คือสิ่งมีค่าที่สุดของพ่อกับแม่อยู่ตลอดไป

ใน วัน ที่พ่อระเหยเป็นควัน

ทีแม่กลายเป็นกลิ่นธูป ที่เธอต้องอยู่ลำพัง

เธอจงจำไว้นะลูก จากนี้ในทุกๆวัน

เธอยังเป็นคนสำคัญ เราจะกอดลูกเสมอ และ ยังรักเธอเสมอ